Zuid Limburg 2 – Eindhoven 1: een nipte overwinning met heel veel geluk!

Onze tegenstanders hadden gemiddeld dezelfde rating als wij. Maar uiteraard zit daar per bord bij beide teams een grote variatie in. Omdat ikzelf reeds snel in grote problemen zat, zowel wat betreft stelling als tijd, heb ik weinig meegekregen van het verloop tijdens de wedstrijd. Ik baseer me dus vooral op het naspelen van de partijen en presenteer ze ongeveer in volgorde van aantal gepeelde zetten.

De eerste twee partijen waren vrij korte remises tussen spelers met beiden ongeveer gelijke ratings. René (zwart, bord 7) speelde een logische partij maar kwam potentieel toch minder goed te staan. Echter wit wist niet hoe hij dit kon uitbuiten, deed een verkeerde stukkenruil en in gelijke stelling werd snel tot remise besloten.

Bij Rob (wit, bord 4) verdampte het wit-voordeeltje langzaam, en zwart dreigde zelfs stilaan over te nemen. Tijd om zetten te herhalen voor Rob.

De volgende drie partijen werden beslist en brachten ons op een punt voorsprong door sterk spel van Matei en Jozef.

Matei (zwart, bord 5) kwam zonder problemen uit de opening en kon de stelling stilaan compliceren. Wit offerende (tijdelijk) een pion maar maakte daarna een fout: hij liet het centrum opblazen waarbij wit de pion nooit meer terugzag. Sterker nog, door druk van Matei, won deze een tweede pion en zwart gaf enkele zetten later op.

Jozef (wit, bord 6) speelde zoals gewoonlijk een niet zo traditionele partij, maar wist stilaan zijn stukken optimaal te plaatsen en een centrumpion te omsingelen. Toen zwart het onnauwkeurig deed was Jozef alert, en wat later maakte zwart een fout. Jozef was er weer als de kippen bij en maakte het snel daarna kundig af!

Ruud (wit, bord 8) kwam naar eigen zeggen slecht uit de opening en het ging van kwaad tot erger. Ruud zegt dat hij uit vorm is. Dus: 3-2 voor ons.

Laurin (zwart, bord 1) moest tegen hun sterspeler, Bas van de Plassche, en speelde een zeer gecompliceerde openingsvariant. Wit kreeg een klein voordeel maar dit vergrootte snel na de opening. Door verder sterk spel van wit was er voor Laurin al snel geen houden meer aan. Tegenstribbelen hielp alleen nog even: 3-3.

Stefan (zwart, bord 3) moest spelen tegen een 14-jarige met hoge rating, meestal geen pretje. Maar Stefan liet zich niet van de wijs brengen, ook niet toen wit ietsjes beter stond door ruimtevoordeel. Stefan controleerde wel de enige open lijn (d-lijn). Wit sloeg niet toe door de stelling te openen met een breekzet (f5!) en Stefan speelde op tegenkansen door een pionoffer, om na dameruil nu wel via d3 de witte stelling binnen te dringen met zijn toren. Het resulterend eindspel was heel moeilijk te beoordelen. De engine zegt dat wit al zijn koningsvleugelpionnen moest laten slaan om zelf met toren en loper de stelling binnen te dringen en zo te kunnen winnen (matdreigingen, domineren van zwarts paard). Maar dit lijkt me voorbehouden aan computers of sterke grootmeesters, wel leerrijk!  Zoals het ging kreeg Stefan compensatie voor de pion en stond wit al snel herhaling van zetten toe: 3,5-3,5.


Alles werd beslist bij Luc (wit, bord 2). Ik speelde een afschuwelijk slechte partij, kwam minder uit de opening door veel onnauwkeurigheden met tevens enorm veel tijdverbruik. Ik deed er een blunder bovenop, die een pion koste en een totaal verloren stelling opleverde waarin ik niet meer kon bewegen. Nog een fout en het werd nog erger, ik overwoog sterk om op te geven, ook omdat ik geen tijd meer had op de klok en dit nog voor zet 20. Maar zwart verzuimde om het af te maken, en ik kreeg even wat ruimte, kon de stelling compliceren en in de afwikkeling zelfs een winstkans missen. Het werd een heel onduidelijk eindspel met toren en twee verbonden vrijpionnen voor mij, tegen twee lopers en ook verschillende pionnen. Al snel wist ik het weer totaal te verknoeien door het missen van eenvoudige zetten, en bleef ook nog eens snel spelen tot zet 50 omdat ik dacht dat 40 pas beneden aan het formulier was. Ik weet niet waar mijn hoofd stond! Maar toen gebeurde er iets ongelooflijk: op zet 50 (ik dacht dus de laatste zet van de tijdnood, die al eeuwig duurde) blunderde zwart en verloor een stuk en daarmee al snel de partij.


Met enorm veel geluk dus 4,5-3,5. Ja, men zegt wel: wie de laatste blunder maakt verliest…..  Maar zo erg heb ik het nog nooit meegemaakt.

De foto’s bij dit verslag zijn gemaakt door Eric-Jan Morren.


Zuid Limburg 2RatingEindhoven 1RatingRonde 2
Perkampus, L. (Laurin)2126Plassche van de, B.J. (Bas)23140 – 1
Zimmermann, L. (Luc)2073Sutmuller, J.M. (Jos)20911 – 0
Spronkmans, S. (Stefan)2062Chua, E.Y.T. (Ethan)2182½ – ½
Caessens, R.P.J. (Rob)2222Kooten van, L. (Luuk)2251½ – ½
Govoreanu, M. (Matei)2073Schalij, F.D. (Frits)20351 – 0
Simenon, J. (Jozef)2224Tolhuizen, L. (Ludo)19161 – 0
Hassel van, C.A.M. (René)2051Vosselman, J.M. (Jan)2037½ – ½
Lemmers, R.M.T. (Ruud)2005Put van de, J.W.P. (Jeroen)20030 – 1
Gemiddelde Rating:2105Gemiddelde Rating:21044½-3½