Traditiegetrouw begint voor mij het nieuwe jaar met het schaak weekeinde in Wijk aan Zee. Telkens denk ik: “is dat alweer een jaar geleden?” en ben ik blij er weer te zijn! Onze voorzitter had deze keer een huisje op een vakantiepark in Zandvoort geregeld; mooi gelegen in de duinen en direct naast het lokale circuit.
Vrijdag – Ronde 1
Na wat logistieke verwikkelingen vertrokken John, Ruud en ik naar Wijk aan Zee. Dit jaar was er een nieuwe aanmeldprocedure voor het toernooi, niet meer op de dag zelf en op locatie, maar een dag van tevoren online. Het was daardoor merkbaar minder druk bij het Italiaanse restaurant Tarantella, waar we vlak voor het begin van de 1e ronde iets eten met Luc, Monique, Ruud, John en mijzelf. Als deelnemers hadden John en ik dit jaar geluk; allebei tweemaal wit. We zaten allebei in een sterke groep, met op papier enkel 2000 spelers.
Met honderden deelnemers namen we plaats achter onze borden in sporthal De Moriaan. Hoewel de gong als startsein voor de 1e ronde niet te horen was, werden we toch door de arbiters aangespoord om de klokken stipt om half 7 te starten. Normaal loopt dit altijd een kwartier of langer uit vanwege de nogal uitgebreide instructies over de gang van zaken. Iedereen kon dus op tijd aan zijn partij beginnen, behalve de 3 personen die nog geen tegenstander hadden. Helaas was ik één van de mensen zonder tegenstander…
Nu wil het toeval dat Luc, John en ik enkele jaren geleden 55 minuten te laat waren en nog net mochten starten (na één uur te laat krijg je een reglementaire nul). Destijds stonden we in de enige file van Nederland, omdat de Velzertunnel in het weekend werd afgezet voor werkzaamheden. Als niet-zo-lokale Limburgers wisten we daar natuurlijk niks van en moesten na de file een groot stuk omrijden. De score was daardoor beroerd met 0,5 uit 3. Als enige had ik het “geluk” dat mijn tegenstander net zo gestrest was als ik door deze situatie. Na een veel te snel gespeelde opening bereikten we een gelijke stelling waarin we allebei opgelucht waren met remise.
Deze keer kwam mijn tegenstander 55 minuten te laat binnen wandelen, keek op de klok en schrok zichtbaar. Hij dacht dat de ronde om half 8 begon en daarmee netjes op tijd aanwezig te zijn. Het vooraf aanmelden was misschien zo slecht nog niet. Dankzij mijn eerdere ervaring had ik een goed idee hoe ik dit aan moest pakken en vooral de rust moest bewaren en mijn tijd moest gebruiken. Na een zo scherp mogelijke opstelling tegen de Pirc gaf mijn tegenstander vrij snel een belangrijke pion weg, waardoor mijn initiatief en latere koningsaanval met gecentraliseerde paarden te sterk bleek. Ook John speelde een goede partij en wist te winnen van zijn hoger ingeschaalde tegenstander.
Van den Akker – Bookelman, stelling na 14. dxc5. Zwart staat in een vervelende penning. Na 14. … Pa5 volgde 15. e5! Pe8 met een zeer goede stelling voor wit.
Van den Akker – Bookelman, eindstelling na 28. f4 (1-0). In plaats van 28. f4 was 28. De7! (dreigt mat op h4) f5 29. h4 … 30. Dg5 Dxg5 31. hxg5 # het snelste uit.
Zaterdag – Ronde 2
De volgende ochtend kregen we een verontrustend SMS bericht van de toernooi organisatie: “vanwege een gepland protest zal de weg richting Wijk aan Zee gedeeltelijk geblokkeerd zijn”. John en ik lieten Luc, Monique en Ruud in het huisje achter en haasten ons ruim op tijd naar Wijk aan Zee.
Het was er nog erg rustig om 11 uur ’s ochtends en we bleken een van de eersten bij het boekenwinkeltje van Erika (www.debestezet.nl) te zijn. Zoals elk jaar hadden we in de auto naar Wijk aan Zee gezegd dat we écht niet meer schaakboeken nodig hebben en al zeker niet nog meer openingsboeken. Binnen 5 minuten hadden we natuurlijk een nieuw boek aan de handen plakken over onze favoriete opening systemen. Wel fijn dat we rustig rond konden kijken en de winkel zo voor ons alleen hadden! Daarna konden we nog een strandwandeling maken voordat de ronde begon. Van demonstraties of blokkades hebben we helemaal niets gemerkt…
Deze ronde mocht ik met zwart tegen een deelnemer aan het NK onder 14 met ongeveer mijn speelsterkte. Dit jong talent had de ronde daarvoor met wit gewonnen van de op papier sterkste speler in onze groep. Aangezien ik ook enige voorbereiding van mijn tegenstander vermoedde dacht ik dat het weleens een lastige partij kon worden.
Toch besloot ik gewoon mijn favoriete variant te spelen en kreeg ik een de Frans Tarrasch al snel een betere stelling. Na een kwaliteiteitoffer voor een pion met gecentraliseerd paard, kreeg ik uiteindelijk ook de kwaliteit met rente terug. Helaas koos ik voor een slechte afwikkeling, waardoor een eindspel met toren en gelijke lopers ontstond. Zelf had ik dan wel een pion meer, maar bijna al mijn pionnen zagen er zwak uit. Ik besloot het correcte remiseaanbod van mijn tegenstander maar aan te nemen. Ook John speelde met zwart een solide remise en we waren allebei niet ontevreden met 1,5 uit 2.
Chua – van den Akker, stelling na 22. … Lc5. Zwart won de kwaliteit terug na 23. Dc3 Pb3!, 24. Pf4 Dxc3, 25. bxc3 Pxa1.
Eindstelling na 30. Kd4 (1/2-1/2). Zwart heeft foutief de zwarte loper voor het paard geruild en de witte koning geactiveerd.
’s Avonds stonden er wraps op het menu en bleken Luc, Monique en Ruud een leuke dag gehad te hebben in de Space Expo Noordwijk. Na zoveel jaren in en om Wijk aan Zee zijn er nog steeds interessante daguitstapjes te vinden voor de niet-deelnemende schakers!
De indeling voor de dag erna was al bekend en ik wist dankzij de 1e ronde precies welk systeem mijn tegenstander zou spelen (Tiger’s modern). Luc had hier recent een agressieve variant voor bestudeerd en we hebben die in een uur of twee volledig doorgenomen op zijn laptop.
Zondag – Ronde 3
Zondagochtend weer een lekker ontbijt met veel spek met eieren! Blijkbaar hadden we de dag ervoor te weinig eieren gegeten en het moest wel op. Daarna was het tijd voor een strandwandeling in Zandvoort of nog meer voorbereiding. Ik besloot nogmaals de varianten van gisteren door te nemen en mijn spullen op tijd in te pakken. Je weet ten slotte maar nooit wanneer John wilt vertrekken en dan moet je niet te veel treuzelen als je mee wilt rijden ;-).
Om onze groep te winnen moesten John en ik proberen te winnen, want in onze groepen waren er allebei twee spelers met 1,5 uit 2 (wij dus) en twee spelers met 0,5 uit 2 (onze tegenstanders). Mijn tegenstander speelde precies de verwachtte variant, maar week af op zet 8. In die stelling wist ik precies wat ik moest doen (Pge2, 0-0, Pg3 en f4-f5 spelen en je staat een stuk beter), maar het was jammer dat mijn tegenstander niet onder de indruk was; hij speelde net zo snel als ik. Ook jammer dat geen van de andere varianten op het bord kwam, maar die bewaar ik voor later.
Van den Akker – Tissink, stelling na 16. … b4. Wit heeft een groot ruimte voordeel. Het nauwkeurigst was het negeren van de aanval op het paard met 17. f6! Ik speelde ietwat voorzichtig 17. Pge2 met behoud van een betere stelling.
Het was een bijzonder spannende partij waar ik bijna de hele tijd aanzienlijk beter stond. Net toen we in tijdnood begonnen te komen kwam mijn tegenstander terug in de partij, maar vrijwel direct daarna gaf hij de partij weer weg. Dit kwam omdat zijn derde zet aan mijn kant van het bord (Pg4) geen tactische truc voor hem opleverde maar juist voor mij. Hij gaf direct op. John moest helaas zijn meerdere erkennen in zijn sterkere tegenstander. Nog even moest ik wachten op het groepsresultaat, maar mijn jonge tegenstander van ronde 2 had net als in ronde 1 een gezonde pluspion en maakte dit vakkundig af. Hierdoor werden we gedeeld eerste met 2,5 uit 3. Even baalde ik nog wel van mijn verprutste stelling op zaterdag die ik eigenlijk had moeten winnen, maar ik mocht ook niet klagen met 2,5 uit 3 en een prima toernooi prestatie rating.
Eindstelling na 35. Pe7+ (1-0). Zwart lijkt de d-pion en minstens nog een pion of twee te verliezen. Fritz en ikzelf waren nog niet zo overtuigd van een gewonnen stelling voor wit.
Het prijzengeld in de vorm van een tegoedbon diende ik direct te spenderen aan, je raadt het al, nog meer schaakboeken. Op aanraden van Luc en Ruud koos ik voor “Perpetual Chess Improvement” door Ben Johnson (die ook een goede podcast heeft, wist Luc te vermelden) en een oefenboek van Davorin Kuljasevic waar ik vorig jaar een bijbehorend boek van had gekocht. Gelukkig had ik thuis al gezegd dat ik echt niet met nog meer schaakboeken thuis zou komen… Hierna namen we afscheid van Luc en Monique die de komende dagen in Wijk aan Zee blijven. Bij dezen wil ik iedereen bedanken voor een leuk weekend, Luc en Monique nogmaals voor de organisatie en het eten en John (en Ruud) voor het vervoer. Hopelijk kunnen we volgend jaar rekenen op een groter aantal deelnemers van SV Voerendaal voor de weekend vierkamp. Ik wens Ties en Bob veel succes met de weekvierkamp, net als Luc, Sander, Leon, Marcel Frenken, Eric Jan en Bart bij de tienkamp!
